Av alle dei tinga eg har likt og kosa meg med gjennom livet er bybygging og Cthulhu to ord eg aldri hadde sett føre meg skulle kunne ytrast i same setning, men her er vi. Worshippers of Cthulhu er på veg, og det ser ut til å kunne bli eit ganske friskt innblikk i kor gale ting kunne ha vore.
Her får vi eit spel som blandar det bedagelege og koselege i å bygge opp ein by, med galskapen, mørkret og alle dei groteske sidene ved H.P. Lovecraft sine ikoniske horrorskribleri.
Det kan raskt bli ein kombinasjon skapt i helvete.
Cthulhu for president
Det er ikkje veldig komplisert det her. Worshippers of Cthulhu er teknisk sett eit ganske tradisjonelt bybyggespel der du over eit landområde bygd på toppen av eit for det meste usynleg rutenett skal plassere ned heimar, arbeidsstadar og diverse fasilitetar til ei stadig vaksande folkemengde.
Først ut er vedhogst, derett kjem heimane, før ei matkjelde blir viktig, og etter kvart må vi ha ein stad dei sleske gudane våre kan spre sine giftige tankar til folket òg. Byen veks, folketalet veks, og snart har vi eit digert alter bygd opp der vi kan ofre materiale til gudane for å få litt tru og håp som kan brukast til å forske fram nye bygningar. Etter kvart ofrar vi like godt folk og, gjerne dei minst nyttige, og får nokre farlege beist tilbake som kan hjelpe oss med å ta over nye område.
Som sagt, enkelt, men du så annleis det likevel er. Mest av alt på grunn av den hesleg deilige stemninga. Frå høgtalarane kjem mørke tonar og ein dyster dur som eit tungt teppe over eit nesten like mørkt landskap. Portretta av dei forskjellige innbyggjarane vise magre, slitne folk med djupe, mørke ringar rundt auga, og atmosfæra er håplaus og grufull.
Det er annleis det her, veldig annleis.
Sit som støpt
Det aller viktigaste med spel som gjerne kan bli ganske komplekse etter kvart som tida går, blir fort at brukargrensesnittet sit som det skal, og akkurat her ser treff Worshippers of Cthulhu ut til å treffe blink. Alt er oversiktleg og logisk plassert, og det er til dømes veldig lett å fylle opp diverse produksjonsbygningar med folk. Om folk får jobbe med det dei likar, yter dei betre, og du kan lett gå inn på bygningane og byte ut og inn folk etter kvart som betre skikka folk skulle dukke opp.
Flyten er god, ting tek sjeldan lang tid, og sjølv om eg ikkje har fått spele mange timane, lovar det heile godt. Det store spørsmålet blir sjølvsagt korleis spelet vil handtere stadig større samfunn med mange ting som skjer samtidig, men eit lett tilgjengeleg panel viser alle bygningar og produksjonsnivå, noko som lovar godt.
Det som får dette spelet til å stikke seg ut er uansett tematikken. Dette er ikkje The Settlers, for å seie det slik. Oppdraga du får frå ein triveleg okkultist går for det meste ut på å ofre noko til gudane, og få meir og betre gunst. No og då kjem i tillegg små hendingar der du får tre val. Dei kan minne litt om Frostpunk, der du til dømes får val om kva du vil gjere når ei ung kvinne skal ofrast med kniv. Skal du stoppe det heile? Ta kniven i hende sjølv? Gje den til ho og få ho til å utføre udåden sjølv? Valet er ditt, og spelet ser ut til å by på nokre temmeleg (u)trivelege situasjonar.
Eg saknar derimot synlege konsekvensar. Enn så lenge ser det ikkje ut til at desse vala har meir å seie enn at du får nokre ressursar, om noko. Meir langvarige og merkbare konsekvensar for deg, den pill råtne sjela di, og folka som diverre har deg som herre hadde ikkje skada.
Konklusjon
Worshippers of Cthulhu gjer noko trygt og velprøvd på ein temmeleg spesiell måte. Fundamentet er eit tradisjonelt bybyggespel der du plantar bygningar, trekker opp vegar mellom dei, og prøvar å få så mange som mogleg til å bu der.
Forskjellen er at rett borte i høgget der bur eit massivt tentakkelmonster som gjerne tek i mot eit og anna offer. I tillegg til å produsere mat, klede og tømmer, produserer du blod til seremoniar, og det å ofre dine innbyggjarar til gudane er den mest naturlege tingen i verda.
Midt i blinken altså. Om du likar å bygge byar, og har lest bøkene til H.P. Lovercraft, eller spelt Call of Cthulhu, er det absolutt verdt å ta ein kikk på demoversjonen som er tilgjengeleg via Steam akkurat no.
Worshippers of Cthulhu skal lanserast på Steam og Epic Games Store i løpet av året.
