Anmeldelse
Evil Genius
Du har nok tenkt tanken, berre innrømme det. Om du var usannsynleg rik ville du nok gjerne bygge din eigen base midt i eit fjell, og plyndre verda for det som plyndrast kan. Du har tenkt tanken ja? Tenkte meg det.
Du har nok tenkt tanken, berre innrømme det. Om du var usannsynleg rik ville du nok gjerne bygge din eigen base midt i eit fjell, og plyndre verda for det som plyndrast kan. Du har tenkt tanken ja? Tenkte meg det.
Eg er i byrjinga av 20-åra, eg har to koner, tre hus, ein mannleg elskar og 33 jenter er forelska i meg. På fritida mi likar eg å å sparke høner og å trene på min skumle latter. Eg er ein helt.
Er du lei av den endelause rekka med urealistiske spel, gjerne godt planta i andre verdskrig? Stormregion har gjort sitt beste for å forandre på akkurat det. Finn fram brylkremen og spenn fast patronbeltet, det er krig.
Då ser det ut som om vi byrjar å nerme oss bristepunktet for kva ein kan tyne ut av andre verdskrig, og mange utviklarar fokuserar heller på den brutale Vietnam-krigen. Mange spel med dette temaet er planlagt i løpet av høsten, og det skal godt gjerast for Shellshock: Nam'67 å skilje seg ut.
Så har den viktigaste høsten for Xbox tjuvstarta. I løpet av dei neste månadane kjem endeleg dei spela du har sett, lest om, og høyrt mange fantastiske ting om. Sudeki er eit av desse.
Phantagram har endeleg kunngjort den Europeiske lanseringsdato for Kingdom Under Fire: The Crusaders.
Kva er det med fantastiske taktiske spel for tida? Knapt nok har nervane roa seg etter Disgaea: Hour of Darkness, før Fire Emblem dukkar opp. Frå skaparane av Advance Wars kjem enda eit turbasert "rollespel".
Har du drøymt om å ha hundrevis av krigarar under din kommando, sveittande i den steikande ørkensola? Ikkje det? Vel, Phantagram prøvar å forandre på det, og i ein spanande vri er ikkje dette eit spel for PC. Strategi på ein konsoll? Kan det fungere?
Tidsreiser mellom Paris anno 2004, og det føydale Japan er utgangspunkt for den tredje delen av Onimusha-serien. Guildenstern er på ferde igjen, og som eit resultat byttar Jacques Blanc og Samanosuke Akechi plass i historia. Det er på tide med plotthol og forvirring.
Du må sannsynlegvis ta deg ein tur til bunnen av Marianergropa for å finne noko med meir dybde enn Disgaea: Hour of Darkness. Om du ikkje blir skremt av tanken, kan du forville deg inn i denne skrullete verda i lang, lang tid framover.
Square Enix er eit velkjent namn. Først og fremst for storslagne eventyrspel, og spesielt Final Fantasy-serien. Felles for dei fleste spela til Square Enix er at dei handlar om samhald, og inneheld ei solid dose godt humør. Drakengard tar eit ganske brutalt brotmed denne mentaliteten.
Etter to lange år får vi endeleg vite kva som skjer med Hans Voralberg og Kate Walker. Den kort og godt episke historia signert Benoît Sokal får endeleg si avslutning, og naturleg nok er forventningane skyhøge.
Transformers. Det er lett å bli nostalgisk av eit sånt ord. Eit barnerom fyllt med utslitne leikar, og timar framfor TV-apparatet. Samtidig er det vanskeleg å unngå den gnagande følelsen av at visse ting skal ein ikkje tukle med.
Det enklaste for Interplay hadde nok vore å lage Fallout 3. Gjort alt på same måte som før, fått mykje kjeft, men med brukbare salgstal. I staden styrer dei vekk frå ein formel som fungerar, for å voldta to markante klassikarar og miste all respekt frå tilhengjarane.
Ved Crom. Dette har tatt tid. Legendariske Conan har endeleg fått hovudrolla i sitt eige spel, og spør du meg er det fire ingrediensar som skal til for å skape ein suksess av kjempa sine eventyr: Halvnakne damer i nød, barslagsmål, levande skjelett, og vald, mykje vald.
Kva er poenget med eit spel? Underhaldning? Ta del i hendelsane som brettar seg ut framfor deg? Om det er slik, har Impressions Games misforstått alt. Dette spelet handlar ikkje om å delta, det handlar om å lene seg tilbake, og la spelet gjere alt for deg.
Så var det på’n igjen. Enda eit nytt action-rollespel kastar seg i veg mot din Game Boy Advance, og det i ei tid der utvalet er så overmetta at det skal godt gjerast å bli lagt merke til.
Sjå for deg eit heilt normalt strategispel. Du bygger bygningar, forsvarsverker og våpen. Sjå i tillegg for deg at alle krigarane du prøvar å kommandere har eigen fri vilje. Dette er Savage.
12,000 kuler eller mindre, står det på baksida av spillboksen til Armed & Dangerous. Det blir definitivt meir, mykje meir. Trass i alle kulene er nok dessverre sjansen stor for spelet i seg sjølv blir eit nødvendig vonde for å få neste filmsekvens.
Innleiingssekvensen til Final Fantasy X-2 inneheld Yuna som popstjerne, og sterke referansar til Charlie's Angels. Om du ikkje stussar over dette, har du nok ikkje spelt så mykje Final Fantasy i di tid.