Veggane er kledd med dei store heltane.
Dei få gongane dagslyset får kome inn gjennom den slitne plisségardina, speglar sola seg i innramma Tarantino-plakatar.
Guillaume Dorne (26) har flytta inn på guterommet heime hos mor og far. Bartenderkarrieren er lagt på hylla.
Dei siste 13–14 månadane har han brukt all tida si på å lære korleis ein utviklar spel.
Han skal oppfylle den store draumen.
Overraskande vanskeleg?
Då han sa frå seg jobben, sto Dorne på bar bakke. Han kunne ingenting om spelutvikling.
Det store målet var å gi ut eit spel, noko han klarte for nokre veker sidan. Men det skulle bli ei langt meir utfordrande reise enn han såg for seg.
For det er ikkje berre å sette seg inn i Unity for å lage eit brukande spel.
Dorne oppdaga at han måtte lære seg fleire programmeringsspråk, lyddesign, musikk, 3D-modellering, videoredigering, marknadsføring og meir.
– Overveldande, er det. Lista over ting eg trong å vite, veks stadig. Men så er det så gøy. Så utruleg gøy, seier han.
– Og eg set veldig pris på at eg får bu hos foreldra mine i overgangsperioden.
– Veldig stressande
I mai lanserte Dorne det retroinspirerte skytespelet Uberslaughter i tidleg tilgang på Steam. 27. september blei det fullansert.
Det er ikkje vanskeleg å sjå at Dorne er glad i Quake og Doom i det han lagar, men han innrømmer at det er vanskeleg å nå ut i marknaden med den heller enkle grafikken.
– Spelet ser ikkje veldig estetisk innbydande ut på skjermbildene, men eg har berre fått gode tilbakemeldingar så langt, seier han.
– Korleis var det å sjå dei første meldingane kome inn på Steam?
– Stressande. Veldig stressande. Eg har berre 19 enno, men det heng nok mest saman med at spelet er vanskeleg å marknadsføre.
Eit år med seks til tolv timar lange arbeidsdagar har så langt munna ut i rundt 330 selde eksemplar av Uberslaughter. Om lag 50 har bedt om pengane tilbake.
Dorne syns det er ein grei prosentdel. Men heilt dei store summane blir det altså ikkje av dette – enno.
– Målet var å selje 300 eksemplar i månaden. Det tok meg fire månadar i staden.
– Fantastisk følelse
Dorne trur han må selje 1000–1500 eksemplar i månaden for å kunne leve greitt av spelutviklinga. Men han har ikkje planar om å vere soloutviklar så altfor lenge.
– Eg vil gjerne jobbe med spelutvikling eller programvareutvikling, så eg vil finne meg ein jobb i den norske spelbransjen og bygge ein karriere, seier han.
Dorne bur i Sandnes, og har fått med seg Gamer.no sine artiklar om Misc Games i same kommune.
– Dei er nokon eg ser opp til, og eg kunne tenkt meg å jobbe i eit slikt selskap.
Dorne innrømmer at han enno har mykje å lære, men vil ikkje la det stoppe han.
– Eg ser at nokre av dei første tinga eg gjorde, er elendige. Det blir slik at du ser eit tutorial på YouTube, prøver og får det ikkje til, ser endå ein gong, mislukkast spektakulært, men når det endeleg klikkar på plass, er det så utruleg tilfredsstillande. Det er ein fantastisk følelse.
