Black Myth: Wukong – PC

Black Myth: Wukong har blitt ein braksuksess.

På Steam klatra talet av samtidige spelarar over 2,3 millionar etter lansering, ei rakettoppskytning opp på andreplass av topplista til Steam.

Spelet har også blitt ein hit blant kritikarane. Gamer.no fekk ikkje tilgang før lansering, men jobbar med ei melding.

I mellomtida har me undersøkt dei tekniske aspekta ved spelet på PC. Og her er det mykje å like.

Forventa trøbbel

Black Myth: Wukong er bygd på Unreal Engine 5. Det er så langt få AAA-spel ute på spelmotoren, men me har smellvakre Hellblade II friskt i minne.

Visuelt er dette spelet tidvis endå meir imponerande. Skjermbilete-fingeren får køyrt seg godt.

Optimaliseringsarbeidet er det viktigaste å undersøke nært ved lansering, og som andre Unreal Engine 5-spel slit Black Myth: Wukong med hakking når spelet lastar nye område.

Det kan du forvente her og der. To gongar i løpet av dei første fem timane opplevde eg dette i kamp, der biletefrekvensen søkk frå 70 til 50 i 1440p.

Det drog meg litt ut av opplevinga.

Har du ikkje hastverk, får du gjerne ei endå litt betre oppleving med spelet etter ei oppdatering eller to. Men det er ikkje noko stort problem.

Ei lita oppdatering her, skote inn eit par dagar seinare: Det blir meir hakking frå tredje kapittel og utover. Her og der kan det bli ganske ille.

Elles er det lite teknisk kluss. Dei største irritasjonsmomenta har vore at stemmene til figurane ikkje er synkronisert med munnane deira, og at kameraet rotar når det er mange fiendar på ein gong.

Svært krevjande

Spelet anbefaler ein kontroller, men det går heilt fint å spele med mus og tastatur.

Elles saknar eg ein slider for synsvinkelen, og du har ikkje like mange menyleiketøy her som i til dømes Hellblade II.

Ytinga, med unntak av hakkinga når du laster inn nye område, er solid. Spelet krev eit heftig skjermkort for høge innstillingar, men det betyr ikkje nødvendigvis dårleg optimalisering.

Me ser at sjølv Nvidia RTX 4090, det kraftigaste skjermkortet på marknaden, slit med spelet:

Det innebygde benchmark-verktøyet ser ut til å vere ganske representativt for ytinga i resten av spelet, men me har brukt to ulike ruter i første og andre kapittel og tatt gjennomsnittet av dei to.

Utviklarane har lagt ut ein gratisversjon av benchmark-verktøyet, så du kan teste ytinga før du kjøper.

DLSS-implementeringa er det veldig lite å seie på, difor er det eigentleg ingen grunn til å ikkje bruke oppskalering i høgare oppløysingar.

Det vil naturleg nok auke biletefrekvensen betydeleg.

Me fyrte inn eit RTX 3060 i maskinen for å teste korleis litt eldre skjermkort gjer det, og her tok me alle testane med DLSS. Utan blei biletefrekvensen for låg.

Du må justere ein del på grafikkmenyen før du får ein brukande biletefrekvens på eldre skjermkort. Prosessor har nok mindre betydning her, då skjermkortet gjer dei tyngste løfta.

Testane er gjort med Intel Core i9-13900k.

Det er stor forskjell mellom kostnaden på dei ulike innstillingane. Skuggekvalitet og global illumination er det som svir mest for skjermkortet.

Desse innstillingane bør du ha

Resten av innstillingane treng ein ikkje gjere noko særleg med, sett at ein har eit kraftig nok skjermkort.

Forslaget vårt til optimaliserte innstillingar, der du får mest mogleg biletefrekvens og høgast mogleg visuell kvalitet, er følgande:

Desse innstillingane løftar biletefrekvensen til RTX 3060 frå 35 til 57 i snitt i 1920x1080 med DLSS Quality.

Du merkar ikkje særleg forskjell på det visuelle, men du ser jo at DLSS begynner å skalere ned oppløysinga betydeleg når du går under 1080p.

Frame generation gjer tidvis at gras og lauv blinkar som juletrelys, så det ville eg ikkje brukt i det heile – med mindre biletefrekvensen er kriselåg.

Heftig strålesporing

Strålesporing på høgaste nivå vil vere bortkasta for dei fleste. Då brukar spelet path tracing, som rett nok ser nydeleg ut, men sender sjølv RTX 4090 fullstendig i kneståande.

Du får strålespora refleksjonar på medium-nivået også, som er hakket mildare for skjermkortet. Då er oppløysinga på skuggane og global illumination halvert.

Med eit kraftig nok skjermkort ville eg eksperimentert litt med DLSS for å kunne bruke strålesporing, for det kan sjå slåande vakkert ut og kan transformere lyset i spelet under dei rette forholda.

Strålesporinga er eit av dei mest teknologisk avanserte implementeringane me har sett så langt.

Konklusjon

Black Myth: Wukong er eit av dei vakraste spela nokosinne laga. Hype-toget har tøffa av garde sidan spelet først blei vist fram, og det er forfriskande å sjå at utviklarane faktisk leverer.

Det er også imponerande korleis utviklarane har klart å ta bruk av moglegheitene i Unreal Engine 5. Men spelet viser samtidig svakheitene i motoren.

Hakkinga under lasting av nye område kjem til å dukke opp i fleire Unreal-spel framover, og utviklar Game Science må pusse meir før spelet er heilt som det skal. Heldigvis er optimaliseringsarbeidet elles jamt over godt løyst.

Eg har berre unnagjort eit par kapittel av spelet enno, men gleder meg til å sjå kva meir Black Myth: Wukong har å by på framover. For dette er skikkeleg kos.